Szkarlatyna - nie ma na nią szczepionki
Leczenie szkarlatynySzkarlatyna jest chorobą, przed którą niejednokrotnie ciężko uchronić dziecko - nie można zbudować odporności za pomocą szczepień, nie gwarantuje jej także przebycie choroby. Na ile jest groźna i jak można ją rozpoznać?
Szkarlatyna - dlaczego jest tak niebezpieczna?
Szkarlatyna to stosunkowo niebezpieczna choroba zakaźna, która przenosi się drogą kropelkową. Do zakażenia dochodzi także w inny sposób; jego powodem mogą być np. paciorkowce zgromadzone na zainfekowanych przedmiotach (np. dziecięce zabawki), oraz osoby zdrowe będące jedynie nosicielami bakterii (np.: na dłoniach). Zwykle następuje to w miejscach, w których jednocześnie przebywa wiele osób, takich jak szkoła czy środki komunikacji publicznej. Szkarlatyna jest bardzo groźna także z uwagi na mnogość gatunków paciorkowców, które mogą ją wywołać. Między innymi z tego powodu wciąż nie istnieje szczepionka, która skutecznie mogłaby przed nią chronić. Choć prace badawcze wciąż trwają, jak dotąd nie przyniosły zadowalających rezultatów. W przeciwieństwie do innych dziecięcych chorób zakaźnych, szkarlatynę można przechodzić wielokrotnie. Szczególnie często ma to miejsce w przypadku jej niepełnego wyleczenia. Możliwe powikłania szkarlatyny to m.in. popaciorkowcowe zapalenie kłębuszków nerwowych, zapalenie płuc i ucha środkowego oraz gorączka reumatyczna.
Objawy szkarlatyny łatwo pomylić z anginą
Pierwsze objawy choroby są widoczne zwykle po kilku dniach od zakażenia paciorkowcami. Należą do nich głównie:
- mocno zaczerwienione gardło (początkowo może wystąpić również białawy nalot) wraz z wysoką bolesnością,
- różowo-czerwona, chropowata wysypka na skórze,
- wysoka gorączka,
- wyraźnie malinowy język z charakterystycznymi grudkami na powierzchni,
- bóle brzucha,
- nudności i wymioty.
Co ciekawe, szkarlatyna często bywa w pierwszej fazie mylona z anginą. Jest to spowodowane początkowo występującymi dolegliwościami ze strony gardła i gorączką. Dopiero później można dostrzec specyficzną dla tej jednostki chorobowej wysypkę. W pierwszej kolejności pojawia się ona w okolicach klatki piersiowej i szyi, następnie obejmując całą powierzchnię ciała z wyjątkiem okolicy ust i nosa. Może wystąpić również świąd. Do rozpoznania choroby we wczesnym stadium służy także często stosowany wymaz gardła.*
Jak leczyć szkarlatynę?
Z uwagi na brak możliwości 100% zabezpieczenia się przed wystąpieniem choroby lub jej nawrotami, szczególnego znaczenia nabiera skuteczne leczenie. Zwykle po wizycie lekarskiej dobierany jest odpowiedni antybiotyk. Bardzo ważne jest, aby dziecko otrzymało pełną dawkę leku - nawet jeśli już po kilku dniach czuje się znacznie lepiej, a wszelkie objawy ustąpiły. To niezbędny zabieg w celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia nawrotów szkarlatyny. Czasami jako uzupełnienie stosuje się także popularną witaminę C. W końcowej fazie leczenia może dojść do łuszczenia się skóry w miejscach wysypki. Jest to całkowicie normalne i nie należy się tym przejmować.
* red. F. Kokot, Choroby wewnętrzne, PZWL, Warszawa 2006.